Wanneer bij heimelijk observatie video-opnamen worden gemaakt kan de spraak van de geobserveerde personen in veel gevallen niet worden geregistreerd. In een opsporingsonderzoek kan het juist heel belangrijk zijn om te weten wat daders, verdachten en andere betrokkenen hebben gezegd. Wanneer een spreker duidelijk in beeld is en zijn mond goed te zien is kan spraakafzien hier een indicatie van geven.
Spraakafzien is het aflezen van klanken van iemands mond, gecombineerd met informatie uit zijn non-verbale houding zoals gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal. Het omvat dus meer dan alleen liplezen. Mimiek van het gezicht, houding en het gebruik van (on)bewuste gebaren leveren belangrijke input. Niet alles wat wordt gezegd is van iemands mond af te lezen. Het uitspreken van bepaalde letters is wel goed te zien aan de mondvorm (zoals de a en de o), maar andere letters zijn weer niet te lezen (zoals de k en de g).
Spraakafzien houdt dus niet in dat een gesprek letterlijk gelezen kan worden. Maar het kan je wel helpen om inzicht te krijgen in wat er naar alle waarschijnlijkheid is gezegd. Het kan ertoe leiden dat je de al bestaande scenario’s moet aanpassen over wat er is gebeurd of wat nog te gebeuren staat. Voor de forensische toepassing is het noodzakelijk dat een deskundige beoordeelt of het haalbaar is om aan de hand van de video-opnamen spraakafzien in te zetten. Is dat het geval, dan moeten twee ervaren deskundigen onafhankelijk van elkaar de beelden bestuderen en rapporteren wat ze er aan spraak hebben kunnen opmaken. Hoe meer overeenkomsten er zijn in de bevindingen van de deskundigen, hoe meer zekerheid je hebt over wat er is gezegd.
Ga voor meer vakinformatie naar Stapelendekoning.nl. Dé online vraagbaak voor recente jurisprudentie en relevante commentaren.
Geef een reactie