Sinds de uitbraak van het Covid-19-virus werden in Nederland alle evenementen verboden, inclusief de wedstrijden in het betaald voetbal. Eens te meer werd duidelijk hoeveel politiecapaciteit ingezet wordt voor deze grootschalige samenkomsten van mensen. Zowel in de preparatie, preventie als repressie blijkt het aantal ingezette politiemensuren gigantisch; een ruwe schatting 765.000 uren (1), het equivalent van ruim vierhonderd fte.
Preventief aanwezig
Let wel: dat is capaciteit waar we elk jaar hele leuke andere dingen van kunnen doen. Bijvoorbeeld: preventieve aanwezigheid en controles in de wijken en het onderzoeken van HIC- en VVC-feiten. Zoals het opkrikken van de oplossingspercentages bij woninginbraken. Of het opsporen van helers en de pakkans vergroten van ergernis-misdrijven zoals fietsendiefstal. Met andere woorden: onze corebusiness. Preventief aanwezig zijn in de wijken – de zogenaamde straatsurveillance – zou weer hot moeten zijn. Waar zowel burgers als collega’s jaar na jaar smeekten om ‘meer blauw op straat’, was de mogelijkheid ineens daar. En tóch vonden we het enorm moeilijk om daar uitvoering aan te geven.
Andere houding
Het meest opvallende was nog wel dat veel politiemensen opeens niet ‘wisten’ wat ze moesten doen met de vrijgekomen tijd. Het aloude adagium ‘de waan van de dag’ was er plots niet meer. Ook het excuus ‘Ik heb het te druk’ ging niet meer op, want het aantal meldingen en misdrijven nam eerder af dan toe. Dat vraagt een andere houding: mensen aanspreken, professioneel nieuwsgierig zijn en werk halen in plaats van dat het gebracht wordt. Kortom: een politie die juist proactief aanwezig en bezig is.
Corona vraagt een andere houding: mensen aanspreken, professioneel nieuwsgierig zijn en werk halen in plaats van dat het gebracht wordt
Ik hoor de criticasters al zeggen: ‘Dat is nog slechter meetbaar dan preventie’. Maar proactief wil ook zeggen: bezig zijn met de randvoorwaarden die een veilige en leefbare samenleving juist laten gedijen. In plaats van het alleen voorkomen van dat wat je niet wilt dat er gebeurt; laat dat aan burgers zelf en andere professionals over. Voorbeelden te over: WhatsApp-buurtgroepen, handhavers, horeca-stewards en Burgernet. Wij hebben dus ‘niks’ te zoeken in preventie.
Onderdeel van oplossing
Dat biedt de kans om capaciteit in te zetten op repressie. Een politie die zijn pappenheimers als geen ander kent en optimaal gebruik maakt van al haar bevoegdheden vergroot daarmee de pakkans enorm. Dat werkt niet alleen preventief naar boeven in spe maar vergroot ook het vertrouwen van goedwillende burgers. Stel je toch eens voor: burgers die meldingen blijven maken omdat ze door ervaring wéten dat er altijd opvolging en terugkoppeling plaatsvindt. Die misschien zelfs meehelpen door middel van burgeropsporing (2).
Oplossing
In dat geval zijn er voldoende politiemensen op straat die ‘onverbeterlijke Henk op heterdaad betrappen’, waardoor bewijsvergaring minder uitgebreid nodig is. Wij worden (weer) keien in datgene wat alle kinderen als eerste over de politie zeggen: die vangen boeven. En zo is het ook en dat doen we goed, slim en als echte professionals. Wij maken de samenleving, wij zijn met meer dan de kwaadwillenden. Wij met z’n allen, als professional én als burger, kunnen kiezen niet onderdeel te willen zijn van het probleem, maar juist van de oplossing. En yes, het heeft weer zin om aangifte te doen.
Boudewijn Linders wijkagent basisteam Eindhoven-Noord
(1) Zie het jaarverslag 2019 https://bit.ly/2V0ztWK
(2) Bijvoorbeeld met de app ‘Vigilante’ in New York, zie ook https://bit.ly/2zOTKao
Geef een antwoord