Onlangs zag ik een opmerkelijk bericht. De Nederlandse Veiligheidsbranche waarschuwt voor de voortgaande festivalisering en de toename van andere evenementen in Nederland. Zij willen hierover in gesprek met gemeenten en de politie. Dat is opmerkelijk omdat beveiligingsbedrijven hun brood verdienen aan deze festivals en evenementen. Kennelijk is de zorg hoog.
Daar is ook aanleiding toe. Vorige jaar zijn voor het eerst meer dan duizend festivals gehouden en in 2020 zullen dat er, naast zeer in het oog lopende evenementen als de Formule 1 in Zandvoort, het Eurovisie Songfestival in Rotterdam, de Invictus Games in Den Haag en Sail Amsterdam, niet minder maar meer zijn. Gemeenten zijn kritisch over het tekort aan politiecapaciteit, maar dat leidt kennelijk niet tot inperking van evenementen. Evenementen lijken ‘spelen voor het volk’. Tegelijkertijd speelt ‘city-marketing’, naast de verdienmodellen van organisatoren, natuurlijk ook een rol.
Het is dit keer niet de politie die wijst op de nadelige effecten van deze trend en de risico’s. Beveiliging zou vaak de sluitpost zijn, terwijl veiligheid van bezoekers eerste prioriteit hoort te krijgen. Bovendien komen er door de krapte op de arbeidsmarkt teveel beun-bedrijven die de gewenste kwaliteit niet kunnen leveren. En het toezicht van de politie op beveiligingsbedrijven is onvoldoende. De inspectie van Justitie en Veiligheid signaleerde dit in 2016 en door gebrek aan mensen is dat nog altijd niet verbeterd.
Met deze oproep laat de veiligheidsbranche zien voor haar verantwoordelijkheid te staan
Nu is het de Nederlandse Veiligheidsbranche die aan de bel trekt en zegt vanuit haar ‘maatschappelijke verantwoordelijkheid’ graag te willen spreken over het aantal evenementen, over de samenwerking tussen overheden, over vergunningverlening en het toezicht daarop en over het type bedrijven dat voor opdrachten in aanmerking komt.
In de afgelopen jaren is de verantwoordelijkheid voor evenementen en festivals meer en meer bij organisatoren komen te liggen, die zich daartoe via vergunningsvoorwaarden vanuit gemeenten gedwongen zagen. Zij schakelden de beveiligingsbedrijven in. Dit betekende dat de politie haar inzet kon beperken. Een goede ontwikkeling. Nu geven beveiligingsbedrijven aan dat de grens is bereikt. What’s next? Ik ben benieuwd naar de reactie. Willen gemeenten dit gesprek ook? Negeren ze het signaal, zien ze andere oplossingen dan het verminderen van het aantal festivals? Hoe gaat dit verder?
Sommigen zijn er kritisch over dat de brede politiefunctie steeds meer over partijen wordt verspreid. Ik vind dat helemaal niet erg. Alles wat door anderen gedaan kan worden, kan de politie aan deze partijen overlaten. Mits het goed gebeurt, binnen de grenzen van de rechtsstaat, met oog voor veiligheid en met goede bejegening van mensen. Hier laat de Nederlandse Veiligheidsbranche zien te staan voor haar verantwoordelijkheid, door te wijzen op de risico’s van deze trend en door te vragen met goed toezicht op de sector om rotte appelen aan te pakken. Met zulke partners is samenwerking prima.
Geef een antwoord