Uit liefde voor het politievak (2020), H. Maas en E. van de Hesseweg, uitgegeven door de Politieacademie.
“Reorganisaties, managementhypes, ze waaien over. Echt politiewerk verandert nooit. Leer het vak!” Als beginnend inspecteur kreeg ik deze raad van brigadiers, oppers en een enkele adjudant. Hoewel goed bedoeld, was hun advies ook verontrustend. Het illustreert niet alleen liefde voor het politievak, maar ook dat het moeilijk is om ingesleten patronen te veranderen en aangesloten te blijven op een veranderlijke samenleving.
Blauw Vakmanschap (BV) is één van de ontwikkelingen die helpen bij het doorbreken van vaste patronen. Het startte eind 2012 als ontwikkelstrategie met als doel het politiewerk te verbeteren door te reflecteren en te leren van de uitvoeringspraktijk. Aan de basis staat het proefschrift van Jan Nap (2012) ‘Vragen naar goed politiewerk: belang-stellend ontwikkelen van de alledaagse praktijk’. Inmiddels zijn er mooie ervaringen opgedaan.
Maas en Van de Hesseweg bundelden deze in een prettig leesbaar boek. Herkenbare voorbeelden, afgewisseld met treffende en verhelderende illustraties geven zicht op patronen, mentale modellen en interventies uit de dagelijkse praktijk van BV. Zij beschrijven BV als proces van blijvend leren en hopen de geleerde lessen collectief te maken. In teams waar gewerkt is met de methodiek zijn waardevolle resultaten bereikt zoals verbetering van de dynamiek (grotere onderlinge betrokkenheid, meer gesprek over het werk) en vergroting van het handelingsrepertoire in het komen tot een betekenisvolle afdoening.
Zeker nu BV onderdeel is geworden van de verplichte HovJ-certificering is het programma breed bekend. Daarbij dreigt BV echter ook te verworden tot slechts een gesprekstechniek. De ambitie om het politiewerk continue te verbeteren is daarmee zeker niet gerealiseerd. Het boek van Maas en Van de Hesseweg brengt de essentie van BV in herinnering en reikt waardevolle inzichten aan, ook voor de rol van leidinggevenden.
Geef een reactie