Een fenomeenonderzoek naar bijtincidenten en hondengevechten, Van Wijk, Lenders, Van Uhm, Siegel, Van Nieuwenhuizen en Endenburg (2019), Bureau Beke, 113 pagina’s, ISBN 978 94 922 5532 7
Zogenoemde hoogrisicohonden vormen niet alleen een gevaar voor mensen, ook hun eigen welzijn is een punt van zorg. Ze worden ingezet bij (in Nederland verboden) hondengevechten. In dit boek wordt beschreven om welke honden het gaat, de houders ervan, het vigerende beleid in Nederland en daarbuiten, bijtincidenten, hondengevechten, fokkers en handelaars, en het welzijn van de dieren.
Het organiseren van hondengevechten en het deelnemen daaraan is verweven met andere vormen van criminaliteit. Sommige groepen hondenvechters kunnen worden aangemerkt als criminele netwerken met internationale contacten, vooral in Oost-Europa. Naast het organiseren van gevechten en fokken en verhandelen van honden, houdt een aantal zich bezig met het telen en verhandelen van hennep. Hoogrisicohonden doen in criminele kringen dienst als wapen, dreigmiddel of bewaker van een pand. Bij hondengevechten (soms beveiligd door leden van outlaw motorcycle gangs) ontmoeten criminelen elkaar en vindt drugshandel plaats. De auteurs laten overtuigend zien dat het fenomeen hoogrisicohonden aandacht verdient.
Recensent: dr. Irene Spijker De auteur is literatuuronderzoeker en redacteur bij de Dienst Landelijke Informatieorganisatie (DLIO)
