• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to primary sidebar
  • Skip to footer
  • Contact
  • Adverteren

Websitevoordepolitie

Platform voor vrijmoedig debat over de politie en de politiefunctie

  • Achtergrond
    • Achtergrond
    • Archief
    • Essay
    • Onderzocht
    • Opinie
  • Dossiers
    • Corona
    • De meetbare politie
    • Diversiteit
    • Drugs
    • Innovatie
    • Internationalisering
    • Legitimiteit
    • Polarisatie
    • Predictive policing
    • Vermiste personen
    • Wendbaar en weerbaar
  • Rubrieken
    • Politiewerk VANDAAG
    • Afgestudeerd
    • Bezocht
    • Column
    • Coverstory
    • Doorgenomen
    • Doordenker
    • Genomineerd
    • Hoofdredactioneel
    • Ingezonden mededeling
    • Interview
    • Ketensamenwerking
    • Longread
    • Omslagverhaal
    • Podcasts, docu’s en tv series
    • Puntsgewijs
    • Recensies
    • Column
    • Uitgedaagd
    • Vraagbaak
  • Abonneren

Wat doen we met IS-strijders?

25 april 2019 door Marcel Bruinsma en Barbara van Caem

De Koerden vragen het Westen om voormalige IS-strijders terug te halen. Dit plaatst ook Nederland voor grote dilemma’s. De vraag is hoe daarmee om te gaan. De kinderen van Syriëgangers vormen daarbij een bijzondere categorie, die we niet zomaar aan hun lot kunnen overlaten. Maar ook dat werpt weer nieuwe obstakels op…

“Zijn deze mensen te resocialiseren?” – Marcel Bruinsma
“De discussie over het terughalen van Nederlandse voormalige IS-strijders uit de oorlogsgebieden kent vele facetten. Destijds kozen ze vrijwillig om daar de IS-idealen te helpen realiseren. Dat het zo’n verschrikking werd, hadden ze niet voorzien. Maar ze hebben er wel aan meegedaan. Omdat ze daartoe werden gedwongen, zeggen ze nu vol berouw. Ze willen graag hun normale westerse leven weer oppakken. Ondertussen zijn ze hier in Nederland bij verstek veroordeeld tot jarenlange gevangenisstraffen. En nu vastgezet in een Koerdisch kamp in de regio. Veel terechte vragen zijn niet goed te beantwoorden. Zijn deze mensen weer te ‘resocialiseren’, nu of, als ze terugkomen, later tijdens hun detentie? Zijn het ‘lonely wolves’ die later toch terroristische daden zullen plegen in hun ‘eigen’ land? Is er wel sprake van oprechte berouw? Of radicaliseren ze weer als ze in die kampen in de regio moeten blijven? En wat als ze dan terugkomen? Moet je hen dan lang blijven volgen, checken, onder controle houden? En wie voert die controles dan uit? De politie? De AIVD? Het VK pakt het staatsburgerschap af, willen wij dat als Nederland ook? En waar blijven die mensen dan? Laten we anderen in dat geval dit probleem oplossen? De publieke opinie maakt het bij voorbaat lastig tot een beetje objectieve criteria te komen waarop de antwoorden gebaseerd kunnen worden. Maar wie heeft überhaupt de kennis (en de wil?) om snel tot antwoorden te komen? U misschien?”

“Kalifaatkinderen niet aan lot overlaten” – Barbara van Coem
“Nu IS nagenoeg geheel verslagen is, de Amerikanen vertrekken en de Koerden het Westen vragen hun eigen IS-strijders terug te nemen, is het eindelijk tijd voor actie. De kwestie rondom de kalifaat-kinderen is daarbij extra schrijnend. Deze kinderen zijn volstrekt onschuldig. Hoe langer ze daar aan hun lot worden overgelaten, hoe meer voedingsbodem ontstaat voor nieuwe haat. Rusland haalt vanaf 2017 actief moeders en kinderen terug uit Syrië en Irak vanuit de motivatie dat ze ook slachtoffers zijn. Eind 2017 stopte dit vanwege het potentiële gevaar voor de veiligheid. Maar met het opsporen en terughalen van de kinderen gaan ze vastbesloten door. Kinderen ouder dan drie jaar mogen daarbij van hun moeder worden gescheiden. Nederland heeft lang enige actie in die richting geweigerd. Door het vertrek van de Amerikanen is de situatie voor buitenlandse IS-gevangenen verslechterd en ondernemen nu ook de Westerse landen en Nederland eindelijk enige actie. Formele uitleveringsverzoeken en het ophalen van vrouwen en kinderen blijft echter vooralsnog achterwege. Volgens mensenrechtenorganisaties hebben staatsburgers van een land het recht om terug te keren en is het ontzeggen daarvan (of zelfs actief beletten door het ontnemen van het staatsburgerschap) in strijd met de mensenrechten. Dat geldt mijns inziens zeker voor onschuldige kinderen. Passief blijven en ze aan hun lot overlaten is daarbij geen optie.

Deel dit met je netwerk
Vorige artikel
Uitdagingen voor politieleiders
Volgende artikel
Een nieuwe koers

Filed Under: Column, Internationalisering

Reader Interactions

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Primary Sidebar

Leestip

Terreurproces Parijs

Footer

  • Abonneren
  • Adverteren
  • Contact

Powered by Gompel & Svacina

Gompel & Svacina
Manage Cookie Consent
Wij gebruiken cookies om uw bezoek aan deze website gemakkelijk te maken.
Functional Always active
The technical storage or access is strictly necessary for the legitimate purpose of enabling the use of a specific service explicitly requested by the subscriber or user, or for the sole purpose of carrying out the transmission of a communication over an electronic communications network.
Preferences
The technical storage or access is necessary for the legitimate purpose of storing preferences that are not requested by the subscriber or user.
Statistics
The technical storage or access that is used exclusively for statistical purposes. The technical storage or access that is used exclusively for anonymous statistical purposes. Without a subpoena, voluntary compliance on the part of your Internet Service Provider, or additional records from a third party, information stored or retrieved for this purpose alone cannot usually be used to identify you.
Marketing
The technical storage or access is required to create user profiles to send advertising, or to track the user on a website or across several websites for similar marketing purposes.
Manage options Manage services Manage vendors Read more about these purposes
View preferences
{title} {title} {title}